12. maí 2005

I dag er eg svo svakalega urill ad eg urra framan i mann og annan! Eg er i skolanum nuna a einhverju tølvuskrapatoli ad reyna ad skrifa einhverja sma ritgerd sem eg ætladi ad klara i gærkvøldi. En i gærkvøldi svaf eg. Eg hef ekki sofid svona mikid sidan eg var ungabarn. Og eg er svo pirrud yfir thvi og hafa ekki gert allt thad sem eg ætladi ad gera i gær ad eg er umthadbil ad frika ut. Var næstum buin ad missa mig vid M a leidinni upp trøppurnar i børnehaven af thvi hun var med sma stæla. Thetta er mer mjøg olikt og eg fyla thetta als als ekki ad vera i svona vondu skapi. Oooooohhhh aaarrrrrggggrrrrrrr.

Engin ummæli: