Í gær fór ég í partý til SL. Mjög skemmtilegt það. Þar voru mér boðin frjáls afnot af eignmanni annarar til þess að koma fæðingunn í gang!! pihihihih, nemahvað að sá hin sami var dissaður gjörsamlega af spússu sinni með því að hún tilkynnti að hann væri nú ekkert sérlega góður í þessu, sko þegar ég tók vel í tillöguna. Hann er sko alveg ungur, undir þrítugt og bara myndarlegur. En spússan sæta bætti við að hún var ekki að dissa frammistöðu mannsíns heldur bara að meina að sjálf gekk hún 12 daga fram yfir þannig að. En heheheh mér var skemmt.

Núna í dag er mér flögurt og er með strengi niður eftir innanverðum lærunum og hef það á tilfinningunni að ég sé með melónu með göddum í pissublöðrunni. En what a hek, nú fer að styttast í þetta 2 vikur og þrír dagar!

Ég Ég ætla bara að segja ykkur frá einni vinkonu minni sem er ótrúleg hetja. Hún á rosa veikt barn og er að fara með hana, stelpuna sína í beinmergskipti til Svíþjóðar í byrjun ágúst. Og ekki nóg með það þá er hún á steipinum líka og mun eiga sitt annað barn í svíþjóð með eldra barnið veikt. Ég ætla aldrei að kvarta aftur yfir því að ég sé ein hér og hana nú. Ég bið ykkur að senda sterka strauma til þessarar konu og fjölskyldu hennar og barnsins að sjálfsögðu.
Takk fyrir!

Úff, enþá er ég stór og feit. Nú eru aðeins 3 vikur og tveir dagar þangað til ég er sett. En það er best að reykna með því að ég fari tvær vikur framm yfir þá kanski fimm vikur eftir. Hmmm. Það er gott að hafa gesti þá er fókusinn á grasekkju lífið minni. En svona á kvöldin þegar ég sit ein á sófanum og nenni ekki uppí þá finn ég nú fyrir miklum söknuði. Kanski fer ég að sakna hrotanna á sófanum. hehehe varla.

Vona bara að veðrið fari að skána hér. Ég á svo fínan stól til þess að sitja í úti í garði og lesa í skruddu. Og verða brún og sæt.

Grasekkja! sniff snökt.

Nú á ég að eiga eftir mánuð. Þetta er svolítið skrýtin tilfinning. Ég tel mig trú um að allt verði í lagi og að það skipti ekki svo miklu máli að Chr. sé ekki hjá mér í fæðingunni. En núna þegar ég hugsa um það fer ég næstum að skæla. En svo er það bara að bíta á jaxlin og bölva í hljóði og hugsa um alla hina sem hafa verið í svipaðri aðstöðu. Maðurinn á sjó, í útlöndum, við vinnu eða bara neitar að taka þátt. Ég er pínu aum ég finn það en reyni að láta hann ekki finna fyrir því, því þá er ég hrædd um að hann verði leiður í nýju vinnunni og geti einbeitt sér. Ohh ég vona að þetta gangi rosa vel hjá honum og hann fýli vinnuna. Ég er ekki enn búin að finna fram barna fötin. Ég verð að gera mér ferð út á Vesterbo til þess. Ég hef mig ekki í það enda erum við bara í fríi ennþá. Í staðin keypti ég þrjár samfellur og er búin að þrífa vagninn og svefnpokann. hmmm. Ég ætti kanski að koma þessu í gagnið í dag þar sem það er skýjað. Helst langar mig að það sé bara kominn október núna og öll óvissa úti. En það er gott að lifa í spenningi, maður getur allaveganna ekki kvartað yfir að lífið sé tilbreytingalaust þessa daganna. Og þetta sumarfrí hér í Rungsted er búið að vera algjört æði. Við hjónin erum með stanslausan kjöt svima og barnið er eins og draumur. Sumarfrí er málið.

Heitt heitt heitt, omg, 7 dagar í að maðurinn minn fari til Íslands og skilji okkur M eftir aaaal einar. 5 vikur efti í nýjann grís og ég á eftir að finna framm ööööll föt. OMG. Best að fara bara og fá sér ís.

Mikið er gott að vera í fríi! Ég hef ekkert að segja nema: sól, strönd, sumar, jarðaber smá ískalt hvítvín, 25 stiga hiti, grillmatur og rólegheit!

Jæja, bara alltaf í fríi. Við látum bara eins og við eigum ótakamarkað af aur og ánægju og borðum kökur og kaffi í morgunmat. Eina vesenið sem við höfum lent í hingað til er að M var stungin í handabakið af Mygg hvorki meira né minna en 9 sinnum! Greiið!