Jæja, það hlaut að koma að því. Í kvöld fékk ég fyrsta sjokk kvíðakastið. Allti í einu dembdist yfir mig áhyggjur og kvíði yfir því að sennilega fengi ég aldrei vinnu við neitt alminnilegt og sá mig fyrir mér enda á kassa í Bónus... N.B. eftir 5 1/2 ára háskólanám. Einskinsnýtt og einungis skuldir eingar eignir eimd og volæði. Eftir að hafa tárast yfir þessu í smá tíma og fengið smá ljótu og bísnast yfir of stórum maga og bingóvöðvum tóm sjálfsvorkun. .. helvítis...
En mér líður betur núna.
Ég held að ég verði bara að fókusa á að njóta þess að vera með Reginu. Einhverstaðar er einmitt mitt atvinnutækifæri að bíða eftir mér. Aðsálfsögðu er staðan ekki laus núna vegna þess að ég er með Reginu litla og heima og brjóstin full af mjólk. En næsta sumar þá kemur þetta allt í ljós og ég fæ bara enimitt starfið sem mig langar í. Eða eithvað... skiliru... allavega... prump.