Ég er voða löt að blogga þessa dagana. Það er mikið um að vera hjá mér samt finnst mér ég ekki sinna öllu því sem mig langar til að sinna.
Ég er búin að vera mjög dugleg að mæta í líkamsrækt og staðið mig með ágætum í mat og drykkju. Það er aðeins farið að skila sér og finn ég mest fyrir því sjálf. Þolið er meira, fötin eru rímri og orkan meiri. Neikvæðu hliðarnar er þreita á kvöldin og harðsperrur. En, bjútí knows no pain you know..... Það eina er að mér finnst hlutirnir ekki gerast nóg og hratt. Hvatvísi mín heimtar að tíu kíló séu farin og ég geti farið að byrta myndir af mér í buxum sem ná mér uppundir hendur núna vegna þess að ég hef náð ótrúlegum árangri... :oP. En ég er sátt með 1 kg á viku og það hefur staðist undanfarnar þrjár vikur. Ég finn fyrir smá hræðslu núna sem lýsir sér þannig að ég hugsa um: "hvað ef mér tekst þetta ekki? Hvað ef ég klára þetta með herkjum og geri svo ekkert meir og verða jafn stór og ég var og jafnvel stærri?"
Best að ég leggji mig alla fram við að það gerist ekki.
Ég þori, ég get, ég vil, ég skal... Fokking hel.